Het zat er al vroeg in

Agnes Koelemij begon al als kind bij de kabouter- en gidsengroep met zingen en spelen. In de jaarlijkse sprookjesoperettes speelde zij meerdere rollen met zangsolo's. Haar eerste muziekinstrument was een ukelele, de liedjes kwamen uit de Tuney Tunes. Tijdens Nu Breda 1961 wist zij samen met een buurmeisje dat gitaar speelde door te dringen tot de finale van een grote talentenjacht. Hun repertoire: Zuid-Afrikaanse volksliedjes die het buurmeisje kende omdat ze daar had gewoond.

Op de middelbare school werd een meiden-groep 'avant la lettre' gevormd: 'The Flapperband'. De meiden speelden en zongen de sterren van de hemel op schoolfeesten en traden op voor diverse ziekenomroepen in Breda en omgeving. Op schoolkampen en studieweekends maakte zij kennis met spirituals en gospel songs, die zij gretig tot zich nam.

Agnes raakte later in de ban van de liedjes die over kwamen waaien uit Amerika en die gingen over de strijd voor gelijke burgerrechten van de gekleurde bevolking daar. Een van de schrijvers en vertolkers van deze en andere Amerikaanse folksongs was Pete Seeger, die op een 5-snarige banjo speelde. Hij kwam in 1964 tijdens zijn wereldtoernee in Nederland en de vonk sprong over: in 1965 koopt zij zo'n zelfde banjo en het banjoboek van Pete Seeger. Dat was destijds de enige manier om dit instrument te leren bespelen. Kort daarna leert Agnes Cobi Schreijer kennen, die in Haarlem de Waagtaveerne had, de eerste en toen nog zo ongeveer de enige folkclub in Nederland. Naast avonden met geboekte artiesten had zij ook open podiumavonden voor beginners, waar Agnes haar eerste schreden op het folkpad zette. Daar bleek dat een natuurlijk contact met het publiek één van de sterke kanten van Agnes was en is.

Omdat Agnes dan trouwt en naar Suriname vertrekt wordt het op muziekgebied een hele tijd stil. Op Curaçao waar Agnes en haar gezin later woonden, kwam de muziek bij toeval in haar leven terug. Door een samenloop van omstandigheden kwam zij in een kerkdienst terecht waar vrolijke aanstekelijke liedjes werden gezongen. Agnes ging meespelen met de kerkmuzikanten en later trad zij zelf veel in kerken op, als voorzanger voor de kerkbezoekers en met verschillende jongerengroepen. Eén van deze groepen werd door haar geleid.

Terug in Nederland door schipbreuk van het huwelijksbootje komt zij in de anti-armoedebeweging terecht. De EVA-vrouwengroep waar Agnes deel van uitmaakt brengt in 1994 het vrouwencabaret "Daar komt de bruid", waarin op speelse wijze het gezinsdenken, en de nadelen daarvan voor vrouwen, op de hak werd genomen. Later neemt zij deel aan politieke smartlappenfestivals van de anti-armoedebeweging, solo, of als lid van het Landelijk EVA Dienstbodenkoor. Verder schreef zij een gedeelte van de muziek bij het poppenspel over de Tilburgse volksheld Jan Viool, "De Florentijnse Séerenaode", van Jan Smeets.


Tijdens de Florentijnse Séerenaode begint er qua muziek iets tussen Agnes en Jan-Bob te ontstaan.
 
En verder?

Home  Ontstaan  Instrumenten  Hoogtepunten  CD  Links  Agenda  Boekingen  Sitemap
Bio Agnes  Bio Jan-Bob
Algemeen  Iers  Country  Zeemans  Troubadour  Ouderen  Brabants  Sociaal  Straattheater  Kerstprogramma
Contact  Foto album